سایه کوچولوی مامان و بابا

آخ ه تنبل خانوم پس کی چهار دست و پا میشی مارو چهاردست و پا کردی والله  اما خودت هنوز دور خودت میچرخی پدری میگه اگه سایه چهار دست و پا شد باید یه شهر و هلهله بارون کنیم ذوق نکن دختر واس این گفته که تو از بس شیطونی و یه لحظه آرومو قرار نداری و همه رو خسته میکنی گفته اون روز بهترین روز ماست مگه اینکه یکم بتونی به کنجکاویهات خودت جواب بدی و دست از سر کچل همه ما برداری ما منتظریم یالله ما منتظریم یالله مراحل چهار دست و پاشدن سایه تا الان 1.اول رو شکمت فقط دراز میکشیدی و از جاتم تکون نمیخوردی 2. رو سینه ات و پا میشدی و اما چون تعادل دستهاتو نداشتی با سر و دماغ میخوردی زمین چن...

 امروز میخوام از اسمت بگم که چرا سایه شد سایه sayeh   اسم دختر ریشه : فارسی  فراوانی : 3372 معنی : (در فیزیک) تاریکی نسبی که به سبب تابش مستقیم نور در سطح یا  فضا ایجاد میشود در مقابل روشنی (به مجاز) : توجه/عنایت/پناه/حمایت (در قدیم): حشمت و بزرگی  خب داستان از اینجا شروع شد که وقتی فهمیدیم نی نی ما دختره دنبال اسم میگشتیم اما قبلش هم بابا گفت اگه دختر باشه اسمش باید سایه بشه نمیدونم از کجا و چرا ازین اسم خوشش میومد منم چند تا معیار داشتم که اینا بود اول اینکه برام خیلی مهم بود  اسمش ریشه فارسی داشته باشه دوم اینکه سه یا چهار حرفی باشه چون از اسم های کوتاه...

یکی شدن با تو آغاز زندگی دوباره من بود وجودت همیشه برای من مقدس است عشق تو سالروز تولد ندارد عشق تو در قلب من ازلی و ابدی است   هشت ماهگیت گلکم اینجا آماده شدیم که ببرمت بیرون اینجا هرچی پدری صدات کرد سرتو بالا نمی کردی آخه موبایل لمسی باب اسفنجیتو بیشتر دوست داری ...

این شعرو پدری خوشش اومده میگه از قول خودش بذارم تو وبت   ای بهار نسل فردا دخترم ای فروغ عشق از روی تو پیدا دخترم چشم و گوش خویش را بگشا کز را حسد نشکند آیینه ات را چشم دنیا دخترم دست در دست حیا بگذار و کوشش کن مدام تا نیافتی در راه آزادی دخترم کوه غم داری اگر بر دوش دل همچون پدر دم مزن تا میتوانی از دریغا دخترم با مدارا میشوی آسوده دل پس کن بنا پایه رفتار خود را بر مدارا دخترم   شعر از یوسف عبادی   ...

  دو ماهگی من و بابایی بردیمت خودمون هم نمیدونستیم چطوری پیش میره تو خیلی توچولویی گلکمطبق گفته های زنداییت مامانا نمیتونن تحمل کنن خودشم سر واکسن های مانیا نبوده چون طاقتشو نداشت اما من بودم کنارت و توی بغل بابایی بودی واکسن اولی رو که زدی چنان گریه ای کردی که من یه جوری شدم فقط نازت میدادم اما بعد چند دقیقه آروم شدی و با دومی دوباره جیغ زدی و من دیگه طاقت نیاوردمت و بغلت کردم و سریع بردمت تو ماشین و شیرت دادم یکم آروم شدی و خوشبختانه تب نکردی و مشکلی برات پیش نیومد قیافه بابایی هم یه جوری شده بود نگرانت بود و تا عصری که بیاد ده بار تماس گرفت و حالتو پرسید چهار ماهگی دوباره بردیمت اینبار یه واکسن داشتی و بازم تو بغل پدری...

ی بوست سایه ع سل مامان از سه پایان سه ماهگیت تا حالا که هفت ماه و هفت روزته یبوس میشی البته نه که نتونی دفع کنی دفعت یه روز درمیون گاهی به سه روزم میکشه وقتی که به غذا نیومده بودی نمیتونستم چیز زیادی بهت بدم اما حالا همه چی میدم و همه کار کردم از عمه معصومه چیزای زیادی گرفتم گلابی/ترنجبین/انجیر و مویز/آب زیاد میدم/شربت های گیاهی/کره/روغن هسته انگور اما الان یه مدتی بسختی دفع میکنی من و بابایی خیلی دلمون برات کباب میشه که اینقدر زوز میزنی یه بار اشکم دراومد ... یه بارم خونه مادرجون اعصابم بهم ریخت و با ی ه  حالتی که ناراحتی و عصبانیت قاطیش بود  گفتم مادرت بمیره که حالا این سوژه شده خاله آزی تا یه مدتی همه اش اذی...

عشقم میخوام امروز از یه خاطره تلخ برات بگم که خودتم برای اولین بار در پنج ماهگی تجربه اش کردی امیدوارم دیگه هیچ وقت برات پیش نیاد و همیشه در پناه خدا سلامت و تندرست باشی     امروز جمعه 22 ماه آذر 1392 ما ناهار رفته بودیم خونه عزیز جون چون مراسم دوقلو ها بود آنیسا و آیسا دخترعموهات که بیست روزی میشه متولد شده بودن مراسم تموم شده بود و تو مثل همیشه به نق و نوق و گریه خواب افتادی که پدری گفت زودتر بریم تو ماشین هم اذیت میکردی و منم داشتم به هر طریقی که شده باهات بازی میکردم تا آروم بگیری که یهو نمیدونم چطور شد دیدیم یه ماشین از یه جاده فرعی جلو ما سبز شد و پدری ترمز گرفت اما سرعتش زیاد بود و من جیغ زدم که حسین الان میزن...

برای تو میخونم             تو ببین وحشی چشمان توام دختر خوب                         که چنین بی سرو سامان توام دختر خوب خوشترین خاطره در خلوت خونین خیال                       خواب لبخند و پری خوان توام دخترخوب نیستی جوهره هستی اسرار من است                             ...

م یخوام از خاطره اولین روزت بنویسم بعد 38 هفته و شش روز عصر روز سه شنبه هجده تیر ماه یک هزار و سیصد و نود دو ساعت هفت و نیم عصرهمزمان با سی ام شعبان و شب اول ماه رمضون شب اولی که قراره همه سحری بخورن در بیمارستان خصوصی بابل کلینیک سایه بدنیا اومد و قدم به دنیای ما گذاشت عروسکم خوش اومدی به زندگیمون نمیتونم بگم چه حسی داشتم بخدا قابل توصیف نیس نه ماه انتظار از یه طرف اون همه بارداری بد و پر استرس و یه جا نشستن و دیدن روی ماهت همه چی با هم بود صبح زود خاله آزی و عمو عباس اومدن پدری هم که تا دو روز مرخصی گرفته بود بخاطر استرسم اون روز زیاد تکون نمیخوردی مثل هر روز تسبیح و دعاهای روز و نماز و قران و خونده بودم از اون لح...

  جشن دندونی سایه   امروز خونه مادرجونیم رو سفره صبحانه و دستتم یه تیکه نون بربری دادیم یهو تو یه تیکشو جدا کردی منم گفتم وای مامان جدا کرد دست کردم تو دهنت درش آوردم تو هم خوشت نیومد گریه کردی مادرجون گفت دستتو بشور بکش رو لثه اش ببین خبری از دندون هست؟ گفتم نه بابا به این زودی؟ آخه چیزی که معلوم نیست مامان گفت آخه نون و محکم جدا کرد منم اینکارو کردم دستم به چیز تیزی خورد جیغ زدم وای مامان دراومده هورااااااااا خیلی خوشحال شدیم تند تند زنگ زدم به پدری گفتم یه خبر خوش دارم اونم به شوخی گفت اگه فقط به پول ربط داره بگو خندیدیم و گفتم به سایه مربوطه گفت خب پس زودتر بگو منم گفتم اولین دندون سایه در اومد... خوشحال شد گفت...